تاج دانایی

می دانیم ولی باور نداریم ….

می دانیم که هریک از ما منحصر به فرد آفریده شده ایم و دارای استعداد و علایق خاص خود هستیم . ولی باور نداریم .

برای همین مدام خود را با دیگران مقایسه می نماییم. ودر رقابتی کور به دنبال اهدافی می رویم که متعلق به دیگران است . آخر سر هم ، سرخورده در  نیمه رهایش می کنیم

فرزندانمان را مجبور می کنیم علی رغم میل و علاقه خود در رشته ای تحصیل کنند که استعداد آن را ندارند وخوب نتیجه چنین کاری از قبل معلوم است .

می دانیم اگرقوانین  راهنمایی و رانندگی را رعایت کنیم ، موجب آرامش خود و دیگران خواهیم شد . ولی باور نداریم . بنابراین خلاف مقررات عمل می کنیم و اگر ازدید پلیس پنهان بماند خود را زرنگ هم می دانیم ! نتیجه  می شود تلفات  انسانی بی شمار در سوانح رانندگی !

می دانیم زن و مرد متفاوت آفریده شده اند و قرار است مکمل هم باشند و نه شبیه هم . و از طرفی  باید به  علایق و خواسته های هم احترام بگذاریم . ولی باور نداریم . و حاصل آن ، افزایش تنش های خانوادگی و آمار طلاق است .

می دانیم با خواندن کتاب ، نگرشمان تغییر می کند و به سمت نیکو زیستن گام بر می داریم . ولی باور نداریم . نتیجه  می شود سرانه اندک مطالعه و به طبع آن سطحی نگری و توهم دانایی !

می دانیم به همه ی آن چه در فضای مجازی منتشر می شود نباید استناد کرد ، چرا که گاه شایعه ای بیش نیست . ولی چون باور نداریم به باز نشر بی چون و چرای آن می پردازیم .

می دانیم عمر کوتاه است و فرصت محدود ! ولی باور نداریم . و لذا   روزهایمان را به روز مرگی می گذرانیم ، به اطرافیانمان مهر نمی ورزیم و در اندیشه ی باطل خویش مرگ را از آن همسایه می پنداریم .

آری خیلی چیزها را می دانیم ولی به آن ها ایمان و باور نداریم .  و البته که دانش، به تنهایی کار ساز نیست .

باید تلاش کنیم تا ، دانستنی هایمان را به باور تبدیل کنیم .

باور ، تاجی است بر سر دانایی !

رضا شاه پسند – 9  مرداد ماه 98